Η αξονική τομογραφία σπλαγχνικού κρανίου δίνει τη διάγνωση της χρόνιας παραρρινοκολπίτιδας: Χρόνια Ιγμορίτιδα – Παραρρινοκολπίτιδα – Ρινικοί Πολύποδες.

Τι Είναι η Παραρρινοκολπίτιδα;

Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι οι κοιλότητες εκείνες του προσώπου που περιβάλουν τη ρίνα (μύτη) και ως συγκοινωνούντα δοχεία με αυτή σαφώς επηρεάζονται και επηρεάζουν τη λειτουργία της. Όμως έχουν συσχέτιση και με τους βρόγχους αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι στη σύγχρονη ιατρική συζητάμε για ενιαίους αεραγωγούς και ότι ουσιαστικά οι αεραγωγοί ξεκινούν από τη μύτη.

Τα συμπτώματα μπορεί να συμβαίνουν συνεχώς ή κατά κύματα:

  • συμφόρηση (μπούκωμα),
  • παχύρρευστη καταρροή,
  • οπισθορρινική έκκριση και προσπάθεια του ασθενούς να καθαρίσει το φάρυγγα του,
  • κεφαλαλγία και
  • πόνοι στο πρόσωπο.

Οι ασθενείς επίσης μπορεί να εμφανίζουν διαταραχές της όσφρησης και της γεύσης.

Οι παραρρίνιοι κόλποι καλύπτονται από βλεννογόνο και η δημιουργία καλοσχηματισμένων προσεκβολών του είναι οι ρινικοί πολύποδες οι οποίοι προκαλούν συμπτωματολογία διαρκούς συμφόρησης, ανοσμίας, αγευσίας και κακής αναπνοής. Εϊναι δυνατόν να υπάρχουν μόνοι τους ή να συνυπάρχουν με άσθμα, αλλεργία στην ασπιρίνη (σύνδρομο Samter).

Η έγκαιρη διάγνωση είναι απαραίτητη ώστε να μην εξελιχθεί η νόσος και για να αποφευχθεί η χειρουργική επέμβαση.

Η Διάγνωση

Η διάγνωση των ρινικών πολυπόδων και της χρόνιας ρινοκολπίτιδας γίνεται μέσω της ρινοσκόπησης και της ρινικής ενδοσκόπησης. Η αξονική τομογραφία του σπλαγχνικού κρανίου καθορίζει την έκταση της παθολογίας.

Παραρρινοκολπίτιδα: Θεραπεία με EY-LLLT.ent

Παραρρινοκολπίτιδα: Θεραπεία με EY-LLLT

Η θεραπεία: Παραρρινοκολπίτιδα

Όταν τα επεισόδια οξείας παραρρινοκολπίτιδας πληθύνουν ή όταν αυτή δεν θεραπεύεται επαρκώς, τότε θεωρούμε πως η κατάσταση μεταπίπτει σε χρονιότητα.
  • Για τη χρόνια ρινοκολπίτιδα απαιτείται θεραπεία με κορτικοστεροειδή και ρινοπλύσεις για τουλάχιστον 4 εβδομάδες.
  • Θεραπευτικές συνεδρίες με Δέσμη φωτός ΕΥ-LLLT ενδορρινικώς, για την εξαφάνιση των ενοχλητικών συμπτωμάτων και των πολυπόδων
  • Δύναται να χρειαστεί παρακέντηση του πάσχοντος κόλπου και λήψη δείγματος για καλλιέργεια και εντοπισμό του υπεύθυνου μικροοργανισμού.
  • Μπορεί να χρειαστεί να κατευθυνθεί η θεραπεία στην άρση του αιτιολογικού παράγοντα που προκαλεί τα επανειλημμένα επεισόδια παραρρινοκολπίτιδας (αφαίρεση αδενοειδών εκβλαστήσεων, θεραπεία σκολίωσης ρινικού διαφράγματος, θεραπεία υπεύθυνου δοντιού κλπ). Τελευταία λύση αποτελούν επεμβάσεις, απλές οι ριζικές, που εφαρμόζονται στους πάσχοντες κόλπους και λύνουν το πρόβλημα οριστικά.